نحوه آدرس دهی استاتیک و داینامیک

آی پی داینامیک با هر بار که به شبکه متصل شود، تغییر می‌کند. این کار به این دلیل انجام می‌شود که تعداد محدودی آی پی در دسترس است اما تعداد کاربرانی که به این آی پی‌ها نیاز دارند، خیلی بیشتر است. بنابراین شرکت ISP مربوطه مجبور است مدام آی پی‌ها را از هر کاربر بگیرد و به کاربر دیگر بدهد. این روند باعث تغییر مداوم و چندین باره آی پی در هنگام استفاده از اینترنت است. در ادامه با آی پی ثابت شاپ همراه باشید.

وظیفه مدیریت و توزیع آی پی‌ها توسط یک سرویس با نام DHCP  که مخفف Dynamic Host Configuration Protocol است انجام می‌شود. این سرویس درخواست کاربران را دریافت کرده و سپس توسط پایگاه داده‌ای که دارد بررسی می‌کند که آیا آی پی خالی برای ارائه به کاربر دارد یا خیر. در نهایت یک آدرس به او می‌دهد.

البته همین سرویس DHCP می‌تواند آی پی‌های استاتیک هم به کاربران بدهد. سرور DHCPبا مکانیزم آدرس سخت افزاری کارت شبکه یا MAC Address کار می کند. به این ترتیب که روی سرور DHCP آدرس سخت افزاری کاربر یا کلاینت مورد نظر را ورد می‌کنند تا DHCP هر بار که کاربر به سرور متصل می‌شود، یک آدرس مشخص را در اختیار او قرار بدهد. این کار را به عنوان رزرو کردن آدرس آی پی یا همان آی پی استاتیک می‌شناسند. چرا که DHCP دیگر این آدرس را به کاربر دیگری نمی‌دهد.

بیشتر بخوانید: چرا کیل سوئیچ مهم است؟

البته روشی که بیشتر برای آدرس دهی استاتیک وجود دارد، روش آدرس دهی دستی یا Manually است. در روش قبلی تنظیمات آی پی کارت شبکه سیستم خودتان را در حالت اتوماتیک قرار می‌دادید و تمام مراحل دیگر به عهده DHCP سرور بود تا آدرس دهی را انجام دهد. اما در خصوص آدرس استاتیک آدرس باید به صورت دستی وارد شود. یکی از مشکلاتی که در آدرس دهی استاتیک وجود دارد، این است که ممکن است چندین آدرس آی پی مشابه در شبکه ایجاد شود و این آدرس‌ها با همدیگر تداخل ایجاد کنند.

این اتفاق در خصوص آدرس‌های داینامیک که توسط DHCP اختصاص داده می‌شود، کمتر رایج است. چرا که DHCP امکان شناسایی و جلوگیری از به وجود آمدن IP Conflict در شبکه را دارد.

آدرس‌های استاتیک بیشتر برای برخی از مشاغل خاص کاربرد دارند. با داشتن یک آدرس استاتیک در هر کجا و با هر دستگاهی که به اینترنت متصل شوید، مطمئن خواهید بود که آدرس‌تان ثابت است.